گل نرگس

امسال سال اولی هست که توفیق دارم حوزه درس بخونم اشتباه نشه هجده ساله نیستم سی وچهار سالمه ؛ چهارتا بچه دارم سال 81 ازدانشگاه لیسانس روانشناسی گرفتم. یه روز توسالن  حوزه بودم که چشمم به یه خانم هم سن وسال خودم خورد که بین اساتید حوزه بود  .بهانه ایی شد که یاد خاطرات گذشته ام بیافتم؛ کلاس سوم راهنمایی که بودمبا صحبت های یه مربی علاقه شدیدی به حوزه پیدا کردم تحقیق کردم چطوری می شه وارد حوزه  شد اون سالها هنوز شهرمون حوزه خواهران نداشت.در مورد جامعه الزهرا پرس وجو کردم متوجه شدم با سوم راهنمایی فقط اونایی که ساکن شهرقم اند می تونند شرکت کنند این شد که تا دیپلم صبر کردم سال سوم یا چهارم دبیرستان که رسیدم شرکت کردم کتبی قبول شدم اما مصاحبه رد شدم  سال بعد بازم شرکت کردم کتبی قبول شدم مصاحبه رد شدم . یکی از هم  مدرسه ای.  هام هم مثل من  مصاحبه رد شده بود پدرش به جد دنبال کار دخترش را گرفت تا پذیرش بشه من هم که کسی را نداشتم کمکم کنه از اون آقا کمک خواست مابتدا قبول کرد بعد که کار دخترش درست شد گفت اگه بخوام برا تو هم درست کنم شاید از دختر خودم خراب بشه این شد که من به ناچار دانشگاه را ادامه دادم واز فکر حوزه تقریبا با ناامیدی کامل بیرون اومدم دانشگاه تمام شد سال بعد هم ازدواج کردم وپشت سر هم بچه دار شدم  یه روز بعد از عید 93  با یکی از دوستان که حالا مدیر حوزه تازه تاسیس شهرمون شده تماس داشتم ایشون گفتند نمی خواهی بیایی حوزه امسال ثبت نام تا بعد عید تمدید شده قبول کردم ثبت نام کردم در مصاحبه پذیرفته شدم وبا شروع سال تحصیلی وارد حوزه شدم .امروز که اون استاد را دیدم یادم افتاد که باباش بهم قولی دادو وفا نکرد…………من شاگرد وایشون استاد …………

این خاطره سرآغازیه  برای شروع نوشتنم تو فضای مجازی…